Passo dello Stelvio
Na het geslaagd Mont Ventoux event van 2017 werden al snel plannen gesmeed voor 2018. Na een kort beraad werd gekozen voor Climbing for Life, Passo dello Stelvio midden juni. De Passo dello Stelvio is een bergpas in de Italiaanse Alpen. Deze ‘Passo’ is vooral bekend van de heroïsche bergetappes in de Ronde van Italië. De Stelvio is één van de hoogste verharde bergpassen in de Alpen. Geen ritje om zonder training aan te beginnen dus. Gelukkig komt de collega-fietsgroep van Realdolmen geregeld samen om de benen los te trappen. Elke training vindt plaats in een gemoedelijk kader, ook in Italië werden er geregeld gezellige momenten ingelast om alles in balans te houden. Het werd een minivakantie onder collega’s, mensen die elkaar gevonden hebben in een gemeenschappelijke passie.
Het verslag van onze reporter ter plaatse, Tom Knockaert
Na maanden van voorbereiding was het dan eindelijk zo ver. Op woensdag 13 juni reden de meeste Stelvisten richting Bormio. Ook al werden verschillende routes gekozen, tegen de avond konden we elkaar allemaal vinden in Bormio aan hotel Giardino, voor de gelegenheid omgetoverd tot ‘hotel Realdolmen’.
Na een verkwikkende nachtrust konden we dan de laatste voorbereiding starten. Om alvast wat klimritme op te doen kozen we op donderdag 14 juni voor de klim van de Gavia vanuit Bormio. Een klim van 25 km die vrij rustig start, maar wel een pittig einde kent. Na de obligate foto’s op de top en een snelle afdaling, kozen enkel moedigen ervoor om de klim naar Bormio 2000 nog te doen.
Op vrijdag 15 juni was de groep helemaal compleet en konden we met trots naar onze 30-koppige delegatie kijken. Het weer was ondertussen veelbelovend, de zon schitterde over de bergtoppen. De stress begon al langzaam te stijgen, dus kozen de meesten voor de gezapige klim naar het meer van Cancano. Alvast een mooie repetitie voor de haarspeldbochten van de Stelvio. Daarna was rust het ordewoord van de dag.
Zaterdag 16 juni, D-day of moeten we zeggen S-day. Bij inschrijving waren er twee mogelijkheden: de beklimming van de Stelvio of Il Pirata. De groep was evenredig over beide tochten verdeeld. Ook op zaterdag leken de weergoden ons weer enorm goed gezind. Geen regen, lekker zonnetje en ideale temperaturen. De piraten startten in sneltreinvaart in een groep van een paar honderd toeristen naar de voet van de Mortirolo. De Mortirolo is gekend als één van de meest beruchte cols in Europa. Oppassen geblazen dus. Na een steile beklimming en dito afdaling, wachtte onmiddellijk de volgende klepper op ons: de Gavia, weliswaar van de andere kant dan op woensdag. Mensen met gezond verstand zeggen dat het dan genoeg is, maar als afsluiter mochten we nog de Stelvio beklimmen. Een mythische col die al enkele malen het toneel was van heroïsche gevechten tijdens de ronde van Italië.
’s Avonds konden we allemaal genieten van onze prestatie en werden de straffe verhalen uitgewisseld. Want vergis jullie niet, een kanjer zoals de Stelvio met 21 klimkilometers, 48 haarspeldbochten en pieken tot 13% is helemaal iets anders dan wat we in België gewoon zijn.
